Γινόμαστε φίλοι με όσους ταιριάζουν...τα γονίδιά μας...

Δεν επιλέγουμε μόνο τους συντρόφους μας με βάση τα γονίδια, αλλά και τους φίλους μας, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο γνωστός ελληνο-αμερικανός επιστήμονας Νικόλας Χρηστάκης του πανεπιστημίου Χάρβαρντ σε νέα έρευνα που πραγματοποίησε σε συνεργασία με τον συνεργάτη του Τζέημς Φάουλερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας.

     Οι δύο ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι ομάδες και τα δίκτυα των φίλων δείχνουν σημάδια γενετικών ομοιοτήτων. Οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας δεδομένα από δύο ανεξάρτητες γενετικές μελέτες, ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι που διαθέτουν ένα γονίδιο (DRD2), το οποίο κωδικοποιεί τον υποδοχέα της ντοπαμίνης D2 και έχει σχετιστεί με τον αλκοολισμό, τείνουν να κάνουν παρέα, πιθανώς επειδή ευχαριστιούνται να πίνουν μαζί (κάτι που, παρεμπιπτόντως, μπορεί να επιδεινώσει τον αλκοολισμό και των δύο).

     Αντίθετα, όσοι διαθέτουν ένα άλλο γονίδιο (CYP2A6) που έχει σχετιστεί με τον μεταβολισμό ξένων προς τον οργανισμό ουσιών όπως η νικοτίνη, καθώς και με μια προσωπικότητα ανοιχτή σε νέες ιδέες, δεν γίνονται συνήθως φίλοι μεταξύ τους.

     Οι επιστήμονες -οι οποίοι ανέλυσαν περισσότερα από 3.000 ζευγάρια φίλων όσον αφορά έξι γονίδια και την πιθανή επίδρασή τους στη σύναψη φιλίας- δεν έχουν, προς το παρόν, κάποια εξήγηση για αυτή τη διαπίστωση, αλλά υποθέτουν ότι αποτελεί ένα είδος αμυντικού μηχανισμού. Κάτι ανάλογο, όπως λένε, έχει παρατηρηθεί στα ζευγάρια, όπου ενστικτωδώς αποφεύγονται οι πιθανοί σύντροφοι, οι οποίοι είναι ευάλωτοι σε ίδιες ασθένειες.

     Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC, την «Τέλεγκραφ», το «Nature» και το «New Scientist», δεν μπόρεσε πάντως να εντοπίσει κάποια σχέση ανάμεσα στα δίκτυα φίλων και σε άλλους τέσσερις γενετικούς παράγοντες (συνολικά έξι) που μελέτησε.

     Ο Φάουλερ δήλωσε ότι το συνηθισμένο αίσθημα του να συμπαθούμε ή να αντιπαθούμε ενστικτωδώς κάποιον άλλο (οπότε τον κάνουμε φίλο μας ή όχι), θα μπορούσε σε ένα βαθμό να εξηγηθεί από το «ταίριασμα» του DNA, αν και κάτι τέτοιο, όπως είπε, απαιτεί περισσότερες έρευνες για να διερευνηθεί περαιτέρω. Όμως δεν δέχονται όλοι οι επιστήμονες τα συμπεράσματα των δύο ερευνητών. Ορισμένοι γενετιστές αντέδρασαν στο γεγονός ότι δεν αναλύθηκαν αρκετά γονίδια, ούτε εξετάστηκαν εναλλακτικές ερμηνείες.

Πηγή: εφημ. Τύπος Θεσσαλονίκης

19/01/2011