Μία νέα έρευνα Βρετανών νευροεπιστημόνων επαναφέρει στο προσκήνιο το ερώτημα κατά πόσο οι πολιτικές μας αντιλήψεις είναι νευρωνικά "καλωδιωμένες" στον εγκέφαλο.
Οι ερευνητές του University College (UCL), με επικεφαλής τον καθηγητή Γκέρεντ Ρις, διευθυντή του Ινστιτούτου Νευροεπιστήμης, σύμφωνα με τις βρετανικές εφημερίδες "Γκάρντιαν", "Ιντιπέντεντ", "Τέλεγκραφ" και "Ντέιλι Μέιλ", όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, βρήκαν ενδεικτικά στοιχεία ότι οι εγκέφαλοι των ατόμων με συντηρητικές πεποιθήσεις έχουν διαφορετικό σχήμα και δομή από εκείνων με προοδευτικές και αριστερές τάσεις.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τους εγκεφάλους 90 φοιτητών εθελοντών και ανακάλυψαν μία "στενή συσχέτιση" ανάμεσα στο πάχος της φαιάς ουσίας και στις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Όσο πιο προοδευτικός ή αριστερός δήλωνε ένας εθελοντής, τόσο πιο παχιά ήταν η φαιά ουσία του, ενώ όσο πιο δεξιός ή συντηρητικός δήλωνε, τόσο πιο λεπτή ήταν.
Παράλληλα, οι πιο "δεξιοί" είχαν πιο ανεπτυγμένη αμυγδαλή, που είναι η πιο παλιά και πρωτόγονη περιοχή του εγκεφάλου, η οποία σχετίζεται με την επεξεργασία των συναισθημάτων και ιδίως του φόβου και του άγχους.
Όσοι είχαν αντίθετες πολιτικές διαθέσεις, είχαν πιο έντονη την παχιά έλικα προσαγωγίου, μία περιοχή στο μέσο περίπου του μετωπιαίου φλοιού (που αποτελεί το πιο πρόσφατα εξελιγμένο τμήμα του εγκεφάλου), η οποία σχετίζεται με τη λήψη αποφάσεων, το θάρρος και την αισιοδοξία.
Ο καθηγητής Ρις δήλωσε πολύ "έκπληκτος" με τα αποτελέσματα της έρευνας, η οποία προς τα παρόν υπόκειται σε έλεγχο από άλλους επιστήμονες, πριν δημοσιευτεί σε επιστημονικό περιοδικό μέσα στο 2011.
Ο Βρετανός νευροεπιστήμων διευκρίνισε ότι προς το παρόν τουλάχιστον η τεχνική δεν είναι πολύ ακριβής και συνεπώς δεν είναι δυνατό να προβλέψει κανείς τις πολιτικές πεποιθήσεις ενός ατόμου από μία απεικόνιση του εγκεφάλου του. Παραμένει επίσης ασαφές αν ο εγκέφαλος επιδρά στις πολιτικές πεποιθήσεις ή, αντίστροφα, αν οι πολιτικές πεποιθήσεις αλλάζουν τη δομή του εγκεφάλου - ή αν συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα. "Η έρευνα δείχνει πως είτε οι πολιτικές πεποιθήσεις κωδικοποιούνται στην εγκεφαλική δομή μέσψ των εμπειριών μας, είτε η εγκεφαλική δομή μας με κάποιο τρόπο καθορίζει ή έχει ως συνέπεια τις πολιτικές μας αντιλήψεις, σημείωσε ο Ρις.
Η παρακολούθηση του βλέμματος
Σε μία ξεχωριστή αμερικανική επιστημονική μελέτη, υπό τον ψυχολόγο Μάικλ Ντοντ του πανεπιστημίου της Νεμπράσκα, που θα δημοσιευτεί στο περιοδικό Attention, Perception and Psychophysica, σύμφωνα με το Live Science, διαπίστωσε μία άλλη διαφορά που σχετίζεται με τις πολιτικές απόψεις. Οι προοδευτικοί είναι πιο πιθανό, σε σύγκριση με τους συντηρητικούς, να παρακολουθούν τις κινήσεις των ματιών των άλλων ανθρώπων.
Είναι μία ακόμη ένδειξη ότι "δεξιοί" και "αριστεροί" μπορε'ο μα έχουν ορισμένες διαφορές ακόμα και σε βιολογικό επίπεδο. "Αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε ένα συνεπές πρότυπο, σύμφωνα με το οποίο οι συντηρητικοί ανταποκρίνονται περισσότερο στην απειλή, την αηδία και στα θυμωμένα πρόσωπα, ενώ είναι λιγότερο ευαίσθητοι στις ματιές των άλλων, σε σχέση με τους προοδευτικούς", σήλωσε ο Ντοντ και πρόσθεσε: "Οι προοδευτικοί ανταποκρίνονται περισσότερο στα θετικά ερεθίσματα, στα χαρούμενα πρόσωπα και είναι πιο ευαίσθητοι στις ματιές των γύρω τους".
Η νέα μελέτη, όπως και η βρετανική, δεν ξεκαθαρίζει αν οι πολιτικές πεποιθήσεις καθορίζουν τη μεγαλύτερη ή μικρότερη προσοχή που δείχνει κάποιος στα βλέμματα των άλλων ή αντίστροφα, αν η ικανότητα να προσέχει κάποιος περισσότερο τους άλλους, επηρεάζει τις πολιτικές αντιλήψεις και τις γενικότερες στάσεις στη ζωή του.
Αμυγδαλή και κοινωνικότητα
Εξάλλου, το μέγεθος της αμυγδαλής του εγκεφάλου φαίνεται ότι είναι ένας καλός δείκτης για το πόσο κοινωνικός είναι κάθε άνθρωπος, όπως τουλάχιστον αποκαλύπτουν μαγνητικές τομογραφίες. Οι αμυγδαλές είναι γνωστό ότι συμμετέχουν στη συναισθηματική μάθηση, σε διαπροσωπικές λειτουργίες και στη δημιουργία του συναισθήματος του φόβου. Παλαιότερες μελέτες σε κοινωνικά ζώα είχαν δείξει ότι το μέγεθος των αμυγδαλών σχετίζεται με το μέγεθος του κοινωνικού δικτύου.
Σε μία προσπάθεια να εξετάσει αν το ίδιο ισχύει και στον άνθρωπο, η ομάδα της Λίσα Φέλτνμαν Μπάρετ, ψυχολόγου του Πανεπιστημίου του Northeastern της Βοστόνης, εξέτασε 58 υγιείς ενήλικες εθελοντές, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες και απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τους ανθρώπους με τους οποίους είχαν συχνή επαφή.
Η ανάλυση έδειξε ότι όσοι είχαν αμυγδαλές μεγαλύτερου όγκου συμμετείχαν σε μεγαλύτερα και πιο περίπλοκα κοινωνικά δίκτυα. Όπως διευκρίνισε πάντως η ερευνητική ομάδα, η μελέτη δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα ποια είναι η αιτία και πιο το αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, παραμένει άγνωστο αν οι μεγάλες αμυγδαλές επιτρέπουν στους ανθρώπους βα αποκτούν περισσότερους φίλους ή αν αντίθετα όσοι έχουν πολλούς φίλους αποκτούν σταδιακά και μεγαλύτερες αμυγδαλές.
Στην πραγματικότητα και τα δύο θα μπορούσαν να συμβαίνουν ταυτόχρονα, σχολίασε η Δρ. Μπάρετ. Οι αμυγδαλές, πάντως, σχετίζονται και με πολλές άλλες λειτουργίες πέρα από την κοινωνική δικτύωση.
Νωρίτερα το φετινό Δεκέμβριο , Αμερικανοί ερευνητές παρουσίασαν την περίπτωση μία 44χρονης ασθενούς με κατεστραμμένες αμυγδαλές, η οποία δεν αισθάνεται ποτέ φόβο, ακόμη και όταν κινδυνεύει πραγματικά.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο βρετανικό περιοδικό Nature Neuroscience.
Πηγή: εφημ. Τύπος Θεσσαλονίκης, αρ.φυλλ. 4974
04/01/2011
Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822(11)00289-2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου