Οι ψυχοπαθείς εγκληματίες έχουν διαφορετική εγκεφαλική δομή

Παρότι δεν χρειαζόμασταν έρευνα για να επιβεβαιώσουμε ότι τα μυαλά των φρενοβλαβών εγκληματιών είναι διαφορετικά, βρετανοί ερευνητές επιβεβαιώνουν τις υποψίες μας: η δομή του εγκεφάλου αυτών που έχουν κάνει βίαια εγκλήματα είναι διαφορετική από το φυσιολογικό.

Ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου με επικεφαλής τον Δρ Νάιτζελ Μπλάκγουντ υποστηρίζει ότι η ψυχοπάθεια είναι τελικά μια διακριτή νευρο-αναπτυξιακή διαταραχή του εγκεφάλου. Η αξιοποίηση των τεχνικών απεικόνισης του εγκεφάλου για τον εντοπισμό και τη διάγνωση συγκεκριμένων ασθενών με τάσης βίαιης συμπεριφοράς, αναμένεται να προσφέρει σημαντική βοήθεια ως προς τις θεραπευτικές λύσεις, καθώς η γνωσιακή-συμπεριφορική αγωγή δεν είναι πάντοτε αποτελεσματική.

Η βρετανική μελέτη καταλήγει πάντως στο συμπέρασμα ότι οι ψυχοπαθείς που χαρακτηρίζονται από έλλειψη ενσυναίσθσης για τους άλλους ανθρώπους, έχουν λιγότερη ποσότητα φαιάς ουσίας στις εγκεφαλικές περιοχές που είναι σημαντικές για την κατανόηση των συναισθημάτων και των προθέσεων των άλλων ανθρώπων. Οι παρατηρήσεις αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές για το δικαστικό σύστημα, καθώς η διάγνωση της ψυχοπάθειας αποτελεί σημαντικό στοιχεία κατά την εκδίκαση εγκληματικών πράξεων.

Λιγότερη φαιά ουσία στον εγκέφαλο οι ψυχοπαθείς

Οι επιστήμονες κατέληξαν στα προαναφερόμενα συμπεράσματα μετά από διενέργεια λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας στους εγκεφάλους 44 ενηλίκων που είχαν καταδικαστεί στην Μ.Βρετανία για διάφορες βίαιες εγκληματικές πράξεις. Τους συνέκριναν με 22 υγιή άτομα που υποβλήθηκαν επίσης σε εγκεφαλικές απεικονίσεις. Τελικά από τους 44, οι 17 κατάδικοι διαγνώστηκαν με ψυχοπάθεια μαζί με διαταραχές αντικοινωνικής προσωπικότητας, ενώ οι 27 δεν θεωρήθηκαν ότι είναι ψυχοπαθείς, αλλά απλώς διαταραγμένες αντικοινωνικές προσωπικότητες.

Η συγκριτική μελέτη έδειξε ότι οι ψυχοπαθείς έχουν σημαντικά μικρότερη ποσότητα φαιάς ουσίας στον πρόσθιο προμετωπιαίο φλοιό και στις κροταφικές περιοχές, σε σχέση τόσο με τους μη ψυχοπαθείς εγκληματίες, όσο και με τους υγιείς εθελοντές. Οι επιστήμονες ήδη γνωρίζουν ότι, στους υγιείς ανθρώπους, η τυχόν πρόκληση βλάβης σε αυτές τις περιοχές (από τραύμα, ασθένεια κ.α.) συνδέεται με απώλεια της ικανότητας συναισθηματικής προσέγγισης και ταύτισης, καθώς επίσης από έλλειψη φόβου, ενοχής και άγχους.

Τα πιο βίαια εγκλήματα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, εκτελούνται από μία μικρή ομάδα ατόμων που ανήκουν στην κατηγορία είτε εκείνων που έχουν διαταραγμένη αντικοινωνική προσωπικότητα αλλά όχι ψυχοπάθεια, είτε των ψυχοπαθών. Οι τελευταίοι, σύμφωνα με τον Δρ Μπλάκγουντ, αρχίζουν νωρίτερα την εγκληματική συμπεριφορά τους, προβαίνουν σε μία ευρύτερη γκάμα εγκλημάτων και ανταποκρίνονται λιγότερο καλά στα θεραπευτικά προγράμματα σε σχέση με τους πρώτους, τους αντικοινωνικούς, που δεν είναι ψυχοπαθείς.

Το ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει πραγματικά στην περίπτωση των ανθρώπων που διαπράττουν βίαιες εγκληματικές πράξεις, έχει αυξηθεί διεθνώς με αφορμή τη δίκη του Νορβηγού Αντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, ο οποίος σκότωσε 77 ανθρώπους τον περασμένο τον Ιούλιο. Δύο ομάδες ψυχιάτρων, που διόρισε το νορβηγικό δικαστήριο για να εξετάσουν τον κατηγορούμενο, κατέληξαν σε αντίθετα συμπεράσματα για την ψυχική υγεία του, ενώ ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά ότι είναι τρελός.